Per 2021 bestaat de mogelijkheid dat cliënten met een GGZ indicatie over gaan van een indicatie vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning naar de Wet Langdurige Zorg. Reden hiervoor is dat de WMO als doel heeft tijdelijke hulp in te zetten. Dit is met een psychische diagnose niet altijd passend. Volwassenen met een psychiatrische diagnose die al langere tijd zorg ontvangen, moeten constant aantonen dat ze nog steeds aanspraak moeten maken op deze vorm van zorg. Dit is een bittere strijd wat vaak ten koste gaat van hun eigen welzijn. Goed dat daarom deze omslag wordt gemaakt.
Ondanks dat de indicatie pas op zijn vroegst per januari 2021 ingaat, kan er wel al een aanvraag ingediend worden. Ik probeer in deze blogpost zo goed mogelijk te omschrijven wat de overgang naar WLZ betekent zodat je kunt inschatten of dit ook voor jou of je cliënten geldt.
Waarom deze omslag?
Vóór 2015 werd zorg gefinancierd vanuit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). In 2015 is de zorg gedecentraliseerd waarmee de gemeente een groot deel van de zorgbestedingen op zich dient te nemen. Dit gaat om de jeugdzorg, werk&inkomen en langdurig zieken. Dit werd omgezet naar de jeugdwet, wet Maatschappelijke Ondersteuning, participatiewet en wet langdurige zorg.
De wet langdurige zorg is in eerste instantie opgezet voor mensen met een onveranderlijke zorgvraag. Onder andere mensen met chronische ziekten of een handicap vielen hieronder. Heel simpel gezegd omdat de zorgvraag voor deze doelgroep blijvend is en er vanuit gegaan kan worden dat zij levenslang dezelfde zorg nodig zullen hebben.
Voor de grondslag ‘psychische stoornis’ is het wat lastiger om de intensiteit en duurzaamheid van zorg te bepalen. Dit is de reden dat hulpvragen tot heden onder de WMO vielen. In de praktijk is het voor veel volwassenen met een psychische stoornis een slopend en onnodig proces om ieder jaar te herindiceren. Net zo zeer zorgt het bij gemeenten voor enorme werkdruk vanwege de intensiteit, onderzoeken en controle.
WMO
De wet maatschappelijke ondersteuning wordt voornamelijk ingezet voor ‘lichte’ vormen van ondersteuning. Het kan worden ingezet voor kortlopende ambulante begeleidingstrajecten, dagbesteding of huishoudelijke ondersteuning. Zo wordt het althans beschreven. In de praktijk blijkt het veel lastiger een grens te bepalen voor de ernst van de zorgvraag. Er bestaat veel discussie over wanneer een hulpvraag van een 18+er onder de WMO valt. Gemeenten kunnen hier andere kaders in hanteren wat het verwarrend maakt. Mocht je als cliënt of zorginstelling vragen hebben of je aanspraak kan maken op een voorziening vanuit de WMO. Neem dan gerust contact op.
Centrum indicatiestelling zorg
De partij die alles rondom de WLZ regelt is het centrum indicatiestelling zorg (CIZ). Zij bepalen of een cliënt in aanmerking komt voor een indicatie vanuit de WLZ dus niet de gemeente. Je kunt de aanvraag dus ook direct bij hen doen op de website van CIZ.
Wat zijn de voorwaarden?
- Alleen cliënten van 18+ komen in aanmerking.
- In de levensloop moet duidelijk zijn dat iemand al lange tijd gebruik maakt van GGZ ondersteuning.
- Een actuele diagnose vanuit de DSM (IV of V) en behandelplan bevestigd door psychiater of GZ psycholoog.
- De noodzaak moet duidelijk zijn voor langdurige aanspraak op zorg.
- Er bestaat blijvende behoefte voor 24 uurs toezicht of zorg in nabijheid
Ik kan je helpen met de overgang naar WLZ. Samen kunnen we een dossier aanmaken om de aanvraag te doen. Als je hier ondersteuning bij kunt gebruiken, laat me het weten!
